ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਦੇਣ ਦੇ ਲਈ ਅਤੇ ਉਸ ਵੱਡੇ ਲਾਲ ਅਜਗਰ ਨੂੰ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ, ਮਨੁੱਖ ਕੋਲ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ’ਤੇ ਇੱਕ ਸਿਧਾਂਤ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਰਤ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ’ਤੇ ਪੂਰੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ: ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਤੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਪਿਆਰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਸ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਵਾਧੇ ਦੇ ਦੁਆਰਾ, ਤੂੰ ਵੱਡੇ ਲਾਲ ਅਜਗਰ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦਿੰਦਾ ਹੈਂ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈਂ; ਵੱਡੇ ਲਾਲ ਅਜਗਰ ਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਕਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸਿਰਫ਼ ਇਹੀ ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਵੇਂਗਾ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਤੇਰੇ ਪ੍ਰੇਮ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਲਾਲ ਅਜਗਰ ਦੇ ਨਾਲ ਤੇਰੀ ਘਿਰਣਾ ਦਾ ਸਬੂਤ ਉੱਨਾ ਹੀ ਵੱਡਾ ਹੋਵੇਗਾ; ਜਿੰਨਾ ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੇਂਗਾ, ਸੱਚਾਈ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਤੇਰੀ ਤਾਂਘ ਦਾ ਸਬੂਤ ਉੱਨਾ ਹੀ ਵੱਡਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਹ ਲੋਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਦੀ ਤਾਂਘ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਉਹ ਲੋਕ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹਨ, ਜੋ ਧਰਮ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਲੋਕ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ’ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਗਹਿਰਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਖਾਂਦੇ ਅਤੇ ਪੀਂਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਤੈਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਦੀ ਤਾਂਘ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਖਾ ਅਤੇ ਪੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਹੈਂ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੈਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਦਾ ਗਿਆਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਦੇਣ ਦਾ ਜਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਿਆਂ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਜ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਅਤੇ ਕੰਮ ਦੇ ਅਧਾਰ ’ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਬਿਨਾਂ ਭੁੱਲ ਜਾਂ ਭਰਮ ਤੋਂ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਦੀ ਬੁਨਿਆਦ ਹੈ। ਉਹ ਸਾਰੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਭਰਮ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਦੀ ਸਹੀ ਸਮਝ ਦੀ ਕਮੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਹਨ; ਉਹ ਭਟਕੀ ਹੋਈ ਅਤੇ ਗਲਤ ਸਮਝ ਹੈ। ਧਾਰਮਿਕ ਅੰਕੜਿਆਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਹੁਨਰ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਸਮਝੇ ਗਏ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਲੈਣਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਜ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ, ਅੱਜ ਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਤੂੰ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਪਰਗਟ ਕੀਤੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈਂ, ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ਵਿਘਨ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗੀ, ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਅਮਲ ਪੁਰਾਣਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਉਹ ਇੱਕ ਧਾਰਮਿਕ ਰਸਮ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੋਰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਮੰਨਦਾ ਹੈਂ ਕਿ ਜੋ ਲੋਕ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰਨਾਂ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ, ਬਾਹਰੀ ਤੌਰ ’ਤੇ ਵੀ ਨਮਰ ਅਤੇ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਜ਼ਰੂਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈਂ, ਤਾਂ ਅਜਿਹਾ ਗਿਆਨ ਇੱਕ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾ ਹੈ; ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਇੱਕ ਪਖੰਡੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। “ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ” ਕਥਨ ਤੋਂ ਭਾਵ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਹੈ ਜੋ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਅਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹਨ (ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਲਾਂ ਬੋਲੇ ਗਏ ਵਚਨਾਂ ਦੀ ਸਮਝ ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ’ਤੇ ਪਰਗਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਪਰਕਾਸ਼ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ) ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਅੱਜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਤੋਂ ਅਸਮਰਥ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਰੁਕਾਵਟ ਬਣਨਗੀਆਂ। ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਕੰਮ ਦੇ ਕਦਮਾਂ ਨਾਲ ਕਦਮ ਮਿਲਾ ਕੇ ਚੱਲਣ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ—ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਦੂਜਾ। ਅਜਿਹਾ ਇਸ ਲਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਦੇ ਕਾਰਣ ਮਨੁੱਖ ਅਸਧਾਰਣ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਤਮ-ਧਰਮੀ ਅਤੇ ਹੰਕਾਰੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਕੀਤਾ ਉਸ ਦੇ ਲਈ ਕੋਈ ਉਦਾਸੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ; ਜੇਕਰ ਕੁਝ ਪੁਰਾਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਤੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹੈਂ? ਜੇ ਤੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈਂ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਬੋਲੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਕਿ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹੈਂ? ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਅੱਜ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹੈਂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈਂ, ਤਾਂ ਕੀ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਕਦਮ ’ਤੇ ਚੱਲਦਾ ਹੈਂ? ਕੀ ਤੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹੈਂ? ਜੇਕਰ ਅਜਿਹਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਬਣ ਜਾਵੇਂਗਾ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਜੇਕਰ ਅੱਜ ਲੋਕ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਜ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਅਤੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਮਾਪਣ ਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ, ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਹ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ’ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨਗੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਅੱਜ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਕੰਮ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ’ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਹੈ, ਪਰ ਤੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਸਕਦਾ ਹੈਂ ਅਤੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ’ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈਂ। ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਗੈਰ ਕਿ ਬੀਤੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਇਹ ਸਮਝਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈਂ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ’ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਜ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਸਰਵ-ਉੱਚ ਮਾਣ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈਂ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਆਗਿਆ ਪਾਲਣ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਦਾ ਆਗਿਆ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਕਦਮ ’ਤੇ ਚੱਲਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਤੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਮਨੁੱਖ ਬਣ ਜਾਵੇਂਗਾ ਜੋ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਆਗਿਆ ਪਾਲਣ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਜਾਂ ਜਾਂਚ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ; ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਤੂੰ ਵੀ ਇਸ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹੈਂ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਰਤਮਾਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਭੂਤਕਾਲ ਭੂਤਕਾਲ ਹੈ, ਅਤੇ ਅੱਜ ਤੋਂ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਉਸ ਸਭ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਬੀਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਤੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਸਿਰਫ਼ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੀ ਹੈ ਜੋ ਪੂਰਣ ਤੌਰ ’ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਆਗਿਆ ਪਾਲਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਵੇਂ ਵਿਕਾਸ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਜਿਹੇ ਕੰਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਨਵੇਂ ਕੰਮ ਦੇ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਪੁਰਾਣੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਸਮ ਦੇ ਕੰਮ, ਪੁਰਾਣੇ ਅਤੇ ਨਵੇਂ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਪੂਰਕ ਹਨ; ਹਰੇਕ ਕਦਮ ਪਿਛਲੇ ਕਦਮ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਕੰਮ ਹੈ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਤੌਰ ’ਤੇ, ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਤਜਰਬੇ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜ ਕੇ, ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਸਥਾਪਤ ਕੁਝ ਅਮਲਾਂ ਅਤੇ ਉਹ ਗੱਲਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉਸ ਨੂੰ ਆਦਤ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਨੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਹਰ ਨਮੂਨੇ ਅਤੇ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਇਹ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਹਨ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਅਸਲੀ ਚਿਹਰੇ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਪਰਗਟ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ, ਕਈਆਂ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕਾਲ ਦੇ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਤੱਕ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਗਠਨ ਦੇ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ’ਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਬਾਰੇ ਹਰ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਦਾ ਨਿਰੰਤਰ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਗਠਨ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਣ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਧਾਰਮਿਕ ਲੋਕ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਸਨ ਉਸ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣ ਗਏ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ, ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਜਿੰਨੀਆਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਉੱਨਾ ਹੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉੱਨਾ ਹੀ ਵਧੀਕ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਕੰਮ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਵਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਦੀ ਵੀ ਪੁਰਾਣਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ; ਇਹ ਕਦੀ ਵੀ ਸਿਧਾਂਤ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦਾ, ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਦਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਬਹੁਤ ਨਵੀਨੀਕਰਣ ਹੁੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸਿਧਾਂਤ ਵੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰੇ, ਤਾਂ ਮਨੁੱਖ ਨਾ ਹੀ ਬਦਲੇਗਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਣ ਸਕੇਗਾ, ਅਤੇ ਸ਼ਤਾਨ ਨਹੀਂ ਹਾਰੇਗਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਦਲਾਅ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅਨਿਸ਼ਚਤ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ’ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ, ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਦੇ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ’ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਪੁਰਾਣੇ, ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿੰਨੇ ਉਹ ਪੁਰਾਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਦੇ ਲਈ ਉਹ ਉੱਨੇ ਹੀ ਰੋਚਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਮੂਰਖ ਮਨ, ਜੋ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਦੇ ਸਮਾਨ ਕਠੋਰ ਹੈ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਇੰਨੇ ਅਥਾਹ ਨਵੇਂ ਕੰਮਾਂ ਅਤੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨਾਲ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਵਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਦੀ ਪੁਰਾਣਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ; ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਪੁਰਾਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਦੰਦ ਲੰਬੇ, ਵਾਲ ਚਿੱਟੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਪਸੰਦਾਂ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣ ਗਏ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਈ ਵਿਰੋਧ ਅੱਜ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਹਨ, ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਲਗਭਗ ਛੇ ਹਜ਼ਾਰ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਨਵਾਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਜਿੱਦ ਦੇ ਕਾਰਣ ਹੈ, ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕੀ ਨਿਯਮ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਨਾ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਣ ਕਾਰਣ ਹੈ—ਪਰ ਉਹ ਪਾਦਰੀ ਅਤੇ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਹੁਣ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਘਿਸੀਆਂ-ਪਿਟੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਤੇ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਜਦਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦੇ ਅਧੂਰੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਇੰਝ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਵੱਲ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਜਦ ਕਿ ਇਹ ਵਿਰੋਧਤਾਈਆਂ ਮਨੁੱਖ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਹੱਲ ਹੋਣ ਯੋਗ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਉੱਥੇ ਸਨ ਅਤੇ ਨਹੀਂ ਵੀ ਸਨ। ਪਰ, ਮਨੁੱਖ, ਹੁਣ ਵੀ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਅਤੇ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਦੀ ਵੀ ਛੱਡਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਇੱਕ ਗੱਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ: ਭਾਵੇਂ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਰੁਖ ’ਤੇ ਅੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪੈਰ ਸਦਾ ਚੱਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਮਾਹੌਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣਾ ਰੁਖ ਬਦਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਮਨੁੱਖ ਹੈ ਜੋ ਬਿਨਾਂ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਹਾਰ ਜਾਵੇਗਾ। ਪਰ ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਹਾਰੇ ਹੋਏ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਦਾ ਜੇਤੂ ਵੀ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਹਾਰੇ ਹੋਏ ਹੋਣ ਭਾਵੇਂ ਨਾ ਹੋਣ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਕੇ ਕੌਣ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵੱਲੋਂ ਆਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਜਾਪਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਪਰ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਇਸ ਕਾਰਣ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਨਾ ਹੀ, ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਨਾ ਹੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲਈ” ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਖੇਪ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹਨ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੇ, ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਤੋਂ ਬੇਹੱਦ ਘਿਰਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਤਾਰੀਖ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈਆਂ ਸਨ। ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿ ਇਹ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਬਣੀਆਂ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਫ਼ੈਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ੍ਰੋਤ ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਅਤੇ ਮਨ ਹੈ—ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਸ਼ਤਾਨ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਹੀ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪੁਰਾਣਾ ਅਤੇ ਮੁਰਦਾ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਸਗੋਂ ਨਵਾਂ ਅਤੇ ਜੀਉਂਦਾ ਰਹੇ ਅਤੇ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਜਿਸ ਦਾ ਵੀ ਪਾਲਣ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਯੁੱਗ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਦਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਸਦੀਪਕ ਅਤੇ ਅਟੱਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਇਸ ਲਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੈ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਜੀਉਣ ਅਤੇ ਨਵਾਂ ਬਣੇ ਰਹਿਣ ਦਾ ਕਾਰਣ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਬਜਾਏ ਸ਼ਤਾਨ ਦੇ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਰਨ ਅਤੇ ਬੁੱਢਾ ਹੋਣ ਦਾ ਕਾਰਣ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਤੈਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਇਹ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ? ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਹਨ ਅਤੇ ਤੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੈਂ ਕਿਉਂਕਿ ਤੂੰ ਛੋਟੀ ਸੋਚ ਵਾਲਾ ਹੈਂ। ਅਜਿਹਾ ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਮਝ ਦੀ ਬਹੁਤ ਘਾਟ ਹੈ, ਨਾ ਹੀ ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਣ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਕੰਮ ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਨਾ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਫ਼ਰਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਹੈਂ ਕਿਉਂਕਿ ਤੇਰੇ ਵਿੱਚ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਦੀ ਬਹੁਤ ਘਾਟ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਤੇਰੇ ਵਿੱਚ ਸਿਰਜੇ ਹੋਏ ਜੀਵ ਦੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਵੀ ਸਮਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੇਰੇ ਲਈ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਤੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਬਿਲਕੁਲ ਕੋਈ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਸਾਰਾ ਦੁੱਖ ਅਤੇ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਰਚੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਉਹ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕਿ ਤੂੰ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰੇਂ, ਪਰ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯੁੱਗ ਦੇ ਬਦਲਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਤੂੰ ਬਦਲੇਂ ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਨਵੀਨੀਕਰਣ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਫਿਰ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਤੇਰੇ ਲਈ ਕੀ ਚੰਗਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਾਂਚ ਜਾਂ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈਂ। ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੇਰੇ ਲਈ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੇਰੇ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲਈ ਕੋਈ ਸ਼ਰਧਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਤੇਰੀ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵੱਡੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਸਿਰਜਿਆ ਹੋਇਆ ਪ੍ਰਾਣੀ, ਉਸ ਭਾਗ ਦਾ ਕੁਝ ਮਾਮੂਲੀ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਫਿਰ ਮੁੜਨਾ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉੱਤੇ ਦੋਸ਼ ਲਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਵਰਤਣਾ—ਕੀ ਇਹ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ? ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਉਚਿਤ ਹੈ, ਕਿ ਮਨੁੱਖ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਰਗਟ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਅਯੋਗ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਆਪਣੀ ਬੇਕਾਰ ਅਤੇ ਬਦਬੂਦਾਰ, ਸੜੀ ਹੋਈ, ਲੱਛੇਦਾਰ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ—ਉਨ੍ਹਾਂ ਸੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨਾ ਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇ। ਕੀ ਉਹ ਹੋਰ ਵੀ ਅਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹਨ?

ਜੋ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਭਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੋ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈਂ ਕਿ ਤੇਰੇ ਰਾਹੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣਾ ਅਤੇ ਪੀਣਾ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ’ਤੇ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈਂ, ਤਾਂ ਇਹ ਹੋਰ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਤੂੰ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਵੇਂ ਅਤੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਦਾ ਆਗਿਆ ਪਾਲਣ ਕਰੇਂ। ਇਹੋ ਹੈ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਇਸ ਗਿਆਨ ਦੀ ਕਮੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਤੂੰ ਸੇਵਾ ਕਰੇਂਗਾ, ਤਾਂ ਤੂੰ ਵਿਘਨ ਅਤੇ ਗੜਬੜੀ ਦਾ ਕਾਰਣ ਬਣੇਂਗਾ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਫੜੀ ਰੱਖੇਂਗਾ, ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਤੈਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਡੇਗ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਤੂੰ ਫਿਰ ਕਦੀ ਵੀ ਖੜ੍ਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੇਂਗਾ। ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਲਈ, ਵਰਤਮਾਨ ਨੂੰ ਲੈ: ਅੱਜ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਾਕ ਅਤੇ ਕੰਮ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਆਗਿਆ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਇੱਛਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਡਿੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈਂ। ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸੇਵਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈਂ, ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇਗਾ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕਹੀਆਂ ਗਈਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਜੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਆਗਿਆ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਅੱਗੇ ਦੇ ਰਾਹ ’ਤੇ ਚੱਲਣ ਦੇ ਅਯੋਗ ਹੋਵੇਂਗਾ। ਜੇਕਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਨੇ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਜੜ੍ਹ ਫੜ ਲਈ ਅਤੇ ਤੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਨੂੰ ਜਾਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ, ਤਾਂ ਇਹ ਤਰੀਕਾ ਤੇਰੀ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕੀ ਹੈ ਨੇ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਜੜ੍ਹ ਫੜ ਲਈ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੂੰ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਅਤੇ ਸੱਚਾਈ ਤੇਰਾ ਜੀਵਨ ਬਣਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਗੀਆਂ। ਉਹ ਲੋਕ ਜਿਹਨਾਂ ਕੋਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਸੱਚਾ ਗਿਆਨ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਅਤੇ ਉਹ ਸਿਧਾਂਤ ਦਾ ਪਾਲਣ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ।

ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਾਗਰੂਕ ਰੱਖਣ ਦੇ ਲਈ ਇਹ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਪੁੱਛ:

1. ਕੀ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਦਾ ਗਿਆਨ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ?

2. ਤੇਰੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੇ ਧਾਰਮਿਕ ਅਮਲ ਹਨ? ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈਂ, ਤਾਂ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਅਰਥ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੇਰਾ ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਰਿਪੱਕ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ?

3. ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਖਾਂਦਾ ਅਤੇ ਪੀਂਦਾ ਹੈਂ, ਤਾਂ ਕੀ ਤੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈਂ?

4. ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈਂ, ਤਾਂ ਕੀ ਤੂੰ ਧਾਰਮਿਕ ਰਸਮ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈਂ?

5. ਕੀ ਤੂੰ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈਂ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ?

6. ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਤੇਰੇ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਹਨ?